Jak zapewne wielu mieszkańców zdążyło już zauważyć, odbywa się  realizacja inwestycji asfaltowania dwóch łączników dróg pomiędzy drogą powiatową a ulica Słoneczną i Polną w Wysokiej Głogowskiej. Zadanie to miało być wykonane jeszcze w poprzednim roku. Ale z braku wykonawców (rok wyborczy) odwlekło się w czasie. Jak to się mówi „Lepiej późno niż wcale”. Inwestycja jest finansowana ze środków Marszałka.

Na obecną chwilę łącznik przy sklepie w Końcu do ul. Polnej jest już ukończony. Natomiast łącznik przy sklepie p. D. Furman do ul. Słonecznej jest w trakcie robót. Położono podkład żwirowy i czeka na asfaltowanie. Myślę, że to nastąpi w ciągu najbliższych dni.

Przy okazji tej informacji chciałem państwa zachęcić do udziału w Zebraniu Wiejskim, które odbędzie się 29 września 2019 r. o godzinie 17:00 w Domu Ludowym w Wysokiej. Na zebraniu będzie omówiony i złożone propozycje podziału Funduszu Sołeckiego na rok 2020. Kwota do zagospodarowana to ponad 44 600 zł. Większość tej kwoty chcemy przeznaczyć na poprawę infrastruktury drogowej. Szczegóły na zebraniu. Zapraszam!.

W środę 11 września br. Minister Adam Kwiatkowski wręczył zasłużonym mieszkańcom regionu odznaczenia państwowe nadane postanowieniem prezydenta RP. Wśród uhonorowanych znalazł się mieszkaniec sołectwa Wysoka Głogowska - Pan Władysław Wesół.

Medale Stulecia Odzyskanej Niepodległości otrzymały osoby zasłużone w szeroko pojętej działalności społecznej i zawodowej na rzecz województwa podkarpackiego i jego mieszkańców. Ustanowione w 2018 r. odznaczenie jest nagrodą przyznawaną na pamiątkę stulecia odrodzenia Państwa Polskiego obywatelom polskim, którzy od czasu odzyskania niepodległości przez Państwo Polskie w 1918 r. przyczyniali się do budowania i wzmacniania suwerenności, niepodległości, kulturowej tożsamości i materialnej pomyślności Rzeczypospolitej. Sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Adam Kwiatkowski i wojewoda podkarpacki Ewa Leniart złożyli odznaczonym gratulacje i wyrazy uznania dla wyróżniającej się działalności wykraczającej poza zwykłe obowiązki, za aktywność społeczną i pełną zaangażowania postawę.

Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości jest odznaczeniem o charakterze pamiątkowym, nadawanym w okresie trwania Narodowych Obchodów Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2018–2021. Medal jest nadawany osobom żyjącym, które poprzez pełnienie nienagannej służby publicznej – cywilnej lub wojskowej, walkę o niepodległość oraz działalność na rzecz przemian demokratycznych, aktywną działalność zawodową i społeczną, twórczość naukową, literacką i artystyczną, przyczyniły się do odzyskania lub umacniania suwerenności Rzeczypospolitej Polskiej, w tym w szczególności budowania wspólnoty obywatelskiej Polaków i poczucia tożsamości narodowej, rozwoju nauki, rozsławiania dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej poprzez kulturę i sztukę, rozwoju społecznego i umacniania więzi z Polakami za granicą oraz budowania dobrobytu gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej.

Panu Władysławowi przekazujemy wyrazy uznania.

Dożynki, Święto Plonów, Wieńce – ludowe święto połączone z obrzędami dziękczynnymi za ukończenie żniw i prac polowych. Współcześnie obchodzone zwykle w jedną z niedziel po zakończeniu żniw.

U schyłku XIX wieku, wzorem dożynek dworskich, zaczęto urządzać dożynki chłopskie, gospodarskie. Bogaci gospodarze wyprawiali je dla swych domowników, rodziny, parobków i najemników. W okresie międzywojennym zaczęto organizować dożynki gminne, powiatowe i parafialne. Organizowały je lokalne samorządy i partie chłopskie, a przede wszystkim koła Stronnictwa Ludowego, Kółka Rolnicze, Kościół, często także i szkoła. Dożynki w tamtych czasach były manifestacją odrębności chłopskiej i dumy z przynależności do rolniczego stanu. Towarzyszyły im wystawy rolnicze, festyny i występy ludowych zespołów artystycznych.

Obecnie organizowane są uroczystości dożynkowe niemal w każdym kościele i gminie. W naszej gminie Głogów Małopolski coroczne Dożynki Gminne odbywają się w innej miejscowości z terenu gminy. W tym roku tradycyjny bochen chleba mógł otrzymać Burmistrz Gminy Paweł Baj od gospodarzy dożynek z Zabajki. 

Uroczystości rozpoczęły się mszą św. w intencji rolników w Głogowie. Później uczestnicy dożynek  przemieścili się do Zabajki, gdzie na stadionie miejscowego klubu sportowego rozpoczęły się obrzędy dożynkowe. Organizacje pozarządowe zaprezentowały przez siebie wykonane wieńce dożynkowe. Wysoką Głogowską przedstawiły dwie organizacje; Koło Gospodyń Wiejskich oraz Związek Solidarności Rolników indywidualnych. Przemówienia wygłosili pani Sołtys Zofia Tracz i Władysław Wesół.   

W części artystycznej wystąpili: Gminna Orkiestra Dęta, ZPiT Hanka, ZPiT Przewrotniacy, ZPiT Lajkonik, Kapela Ludowa Przewrotniacy, mażoretki Fantazja, Altro i Mini Altro. Swoje obrazy i rzeźby zaprezentuje Aktywna Grupa Twórców. Dodatkowe atrakcje: stoisko gastronomiczne, sklepik ze słodyczami i napojami, dmuchane zjeżdżalnie, zabawy dla dzieci z animatorem. Na zakończenie zabawa taneczna  z zespołem EXPERT MUSIC.

Pod koniec lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia dla Rzeszowa i okolic powstał problem składowania odpadów komunalnych (śmieci). Dotychczasowa lokalizacja składowiska nie spełniała wymaganych wymogów sanitarnych z powodu ograniczenia powierzchni składowej, a także protestów sąsiadującej z wysypiskiem ludności. Władze województwa usilnie starały się poszukać innego dogodnego miejsca lokalizacji wysypiska. Wybór padł na Wysoką Głogowską. Miejsce śmietniska miało powstać na terenach tzw. „Ruśniaków”; pól, lasów i nieużytków powstałych po komasacji gruntów rolnych jako tereny skarbu państwa. Było tego ok 70 hektarów. Już  komasacja gruntów rolnych (1979 – 1983) w Wysokiej była prawdopodobnie wstępnym zamiarem utworzenia składowiska. Tutaj też miała być składowana niebezpieczna dla zdrowia, zawierająca rtęć stłuczka szklana pochodząca z fabryki żarówek rtęciowych „Polam” w Pogwizdowie Nowym. Początkowo projekt ten utrzymywano w wielkiej tajemnicy. Załatwiano sprawę pomiędzy urzędami. Temat właściwie już był „zaklepany” i uzgodniony z władzami Gminy Głogów, gdzie ówcześni włodarze  zaakceptowali taki projekt nie licząc się z opinią mieszkańców.

Gdy do mieszkańców Wysokiej, Jasionki, Stobiernej i Tajęciny dotarła ta informacja zaczęto mocno protestować, gdyż taka lokalizacja utrudniałaby życie miejscowej ludności. Z obawy przed różnego rodzaju chorobami roznoszonymi przez gryzonie, ptactwo, itp. No i oczywiście niebywały smród. Władze jednak zapewniały, że to będzie składowisko ekologiczne, nowoczesne, spełniające wszelakie normy. Jednak mieszkańców to nie przekonało, bo widzieli jaka sytuacja bywa na innych tego typy śmietniskach. Zaczęto działania: pisano pisma do władz, zbierano podpisy sprzeciwu wśród ludności, których było  ponad 1200, szukano wsparcia wśród naukowców, posłów i senatorów. Tutaj muszę wspomnieć św. pamięci proboszcza naszej parafii Edwarda Wilka, który mocno zaangażował się w te sprawy. To on był głównym organizatorem działań. Duże wsparcie było od wielu znanych we władzach ludzi „Solidarności” między innymi u senatora RP Józefa Śliża pochodzącego z Łąki. 

Jednak działania w „pojedynkę” i w rozproszeniu nie przynosiły zamierzonych oczekiwań. Przy sugestii liczących się znanych ludzi postanowiono utworzyć i zarejestrować formalne koło „Polski Klub Ekologiczny”. Przewodniczącym klubu został Władysław Wesół, który mocno walczył o wycofanie się z projektu budowy wspomnianego śmietniska. Na zdjęciach przedstawiam kserokopie zawiązania się koła „PKE”

Skierowano do różnego rodzaju instytucji „Oświadczenie „ mieszkańców. Oświadczenie otrzymali:

o Wojewoda w Rzeszowie

o Naczelnik M i G w Głogowie Młp.

o Wojewódzki Komitet Obywatelski przy „Solidarności” w Rzeszowie

o Wojewódzki Komitet Obywatelski przy NZSS RI

o Kluby posłów i senatorów Solidarności w Rzeszowie

o Ochrona Środowiska w WRN w Rzeszowie

o Tygodnik „SAN”

o Parafia Stobierna

o Parafia Jasionka

o Parafia Wysoka

o Sanepid

Poniżej kopie Oświadczenia:

Organizacja  „Polski Klub Ekologiczny” zaczął działać; nieużytki terenu projektowanego śmietniska postanowiono  zalesić. Mieszkańcy w czynie społecznym, przy współudziale organizatorów nasadzili sadzonki drzew iglastych. Dzisiaj jak widać na zdjęciach rośnie już 35 letni okazały las. Drugim bardzo ważnym działaniem było zorganizowanie przemarszu, manifestacji  z transparentami, śpiewem pieśni religijnych i modlitwy. Piesza manifestacja, w której uczestniczyło ponad 100 osób przebiegała na trasie od kościoła  w Wysokiej pod Urząd Gminy w Głogowie. Przed ratuszem pojawiła się milicja, telewizja, dziennikarze i redaktorzy. Skierowano petycje do Naczelnika.

Jak możemy po latach się przekonać wszystkie te działania przyniosły oczekiwany rezultat. Śmietnisko zlokalizowano w innym bezpiecznym miejscu a my mieszkańcy mamy czyste środowisko dzięki wielu wspaniałych aktywistów, którzy niekiedy narażali swoje życie prywatne i zawodowe dla idei. Którzy to byli, możemy się dowiedzieć  z zamieszczonych kserokopii dokumentów. 

Wszystkim, którzy brali czynny udział  w działaniach przeciw śmietnisku, dziękujemy! Niech to będzie przykład dla pokoleń, że w jedności można wiele. 

W gminie Głogów Młp. największe poparcie - ponad 67 % uzyskało Prawo i Sprawiedliwość. Na drugim miejscu jest Koalicja Europejska, która osiągnęła wynik 18,51 % głosów. Znacznie mniejsze poparcie zyskały inne komitety: Konfederacja przekonała do siebie 6,49 % głosujących, Kukiz’15 zebrał 3,87 % głosów, Wiosna osiągnęła wynik 2,90 % głosów, Lewica Razem – 0,79 % głosów, Polexit – 0,18 % głosów. Najwięcej głosów otrzymał Tomasz Poręba (PiS) – 3 273, kolejno: Ewa Leniart (PiS) – 740 głosy, Krystyna Skowrońska (KE) – 414 głosów, Elżbieta Łukacijewska (KE) – 394 głosy. Frekwencja w naszej gminie wyniosła 49 %. Uprawnionych do głosowania było 15 161 osób.

Lokalizacje Jednostek Wojskowych w Polsce znajdują się zazwyczaj w miastach, choć jak wiadomo naszym mieszkańcom wojsko stacjonuje również na obszarach wiejskich. Mam na myśli naszą Jednostkę Wojskową 3533 Wysoka Głogowska, która funkcjonuje w strukturach organizacyjnych 3 Sandomierskiego Batalionu Radiotechnicznego im. ppłk Antoniego Wiktorowskiego PS. „KRUK”.  Zadaniem jednostki jest ciągła, całodobowa kontrola przestrzeni powietrznej w wyznaczonej strefie i na podejściach do granic RP.

Jednostkę zaczęto budować w 1956 r. a zaczęła funkcjonować rok później. Przy budowie uczestniczyli także mieszkańcy naszej miejscowości. W skład jednostki wchodziły koszary, stacja radiolokacyjna na tzw. „górce” na wschód od koszar, kuchnia i stołówka oraz 3 budynki mieszkalne dla kadry dowódczej. W jednym z budynków przez dłuższy czas mieściła się kantyna dla żołnierzy. W kantynie mogli się także zaopatrywać mieszkańcy. Był to sklep dość dobrze zaopatrzony  jak na te czasy. W kantynie sprzedawali Władysław Ślęzak a później Maria Wesół.

Pierwszym dowódcą jednostki był kpt. Julian Kulasa. Od 1959 roku dowództwo objął mjr Józef Piech (1958 – 1976), który to aktywnie włączył się w życie społeczne tutejszej miejscowości. Nawet potrafił współpracować z ówczesnym proboszczem parafii ks. Gabrielem Marszałkiem. Później mjr Stanisław Busz (1976 – 1991), następnie mjr mgr inż. Wiesław Karpiuk (1991 – 2003), kpt. mgr Tomasz Kaszuba (2003 -…) Żołnierze pomagali przy budowie drogi, szkoły, przy odśnieżaniu drogi dojazdowej do Głogowa. Uczestniczyli w życiu kulturalnym i sportowym. Mieszkańcy korzystali również z usług felczera kpt. Feliksa Burego, który zaskarbił sobie szacunek wśród ludności udzielając porad lekarskich. Miejscowa ludność darzyła ufnością żołnierzy. Wielu z nich pozakładali rodziny z Wysockimi kobietami, zarówno kadra zawodowa jak i żołnierze zasadniczej służby wojskowej i cieszą się wśród społeczeństwa uznaniem. Osiedlili się na stałe w naszej miejscowości.

W latach dziewięćdziesiątych jednostkę odwiedził ks. dr biskup Edward Białogłowski. Miało to duże znaczenie dla wojska jak i dla ludności w zakresie współpracy między wojskiem i parafią. W roku 1999 nastąpiło historyczne nawiedzenie obrazu Matki Bożej Hetmanki Żołnierza WP. Było to za proboszcza Edwarda Wilka. Zachowało się kilka fotek z tego okresu.

Zasadnicza służba wojskowa w PRL trwała 2 lata dla sił lądowych i 3 lata dla marynarki. W 1989 roku skrócono ją do 18 miesięcy, a dla marynarzy - do 2 lat. Poborowy dostawał książeczkę wojskową. Po otrzymaniu wezwania trzeba było się stawić w Wojskowej Komendzie Uzupełnień. Komisja przyznawała kategorię zdolności do czynnej służby wojskowej po przeprowadzeniu badań lekarskich. Tylko kategoria A oznaczała zdolność do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju i wojny. Poborowy z taką kategorią był kierowany do odbycia służby wojskowej. Po dwumiesięcznym szkoleniu odbywała się przysięga, w której odwoływano się do braterskiego przymierza z Armią Radziecką. Pozycja żołnierza zależała od stażu służby i DDC (Dni Do Cywila). Najtrudniej było przetrwać pierwszy okres - docierania "kotów", których stawiali do pionu "dziadkowie". Na 150 dni przed wyjściem do cywila trzeba było zaopatrzyć się w "falomierz" - miarkę krawiecką, z której co dzień odcinało się jeden centymetr.

Od 1999 roku obowiązkowo trzeba było służyć 12 miesięcy, od 2004 r. 11 miesięcy, w 2005 tylko 10 miesięcy. A od 2010 roku wojsko stało się Zawodową Służbą Wojskową, w której służbę pełnią też mieszkańcy naszej miejscowości w JW 3533 Wysoka.

Wojska radiotechniczne są jednym z najmłodszych rodzajów wojsk w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Zaistniały one w strukturach organizacyjnych systemu OP i całego Wojska Polskiego dopiero po II wojnie światowej. Stanowiły i nadal stanowią bardzo ważne ogniwo w systemie obrony powietrznej kraju. Swój bezpośredni rodowód wojska radiotechniczne wywodzą od pierwszych pododdziałów służby obserwacyjno meldunkowej wojsk OPL.

 21 września 1951 r. rząd podjął uchwałę w sprawie przygotowania i produkcji radarów dla potrzeb Sił Zbrojnych. Na efekty tej decyzji przyszło czekać aż do 1958 r. gdy wprowadzono do eksploatacji pierwsze polskie stacje radiolokacyjne z rodziny NYSA.

3. grudnia 1957r. dowódca batalionu kpt. Włodzimierz Przemyski zameldował o zakończeniu prac organizacyjnych. Rok 1957 był okresem formowania się batalionu oraz intensywnego szkolenia kadry i żołnierzy zasadniczej służby wojskowej. W strukturach jednostki funkcjonowało wówczas 5 kompanii radiotechnicznych: w Ożarowie, Rozkoszy, Włókach, Wysokiej Głogowskiej i Przęsławiu.

Źródło: Wikipedia, Służba w wojsku PRL, 3 Batalion Radiotechniczny, Zarys dziejów wsi – St. Rusznica, własne zasoby wiedzy. 

Od ponad pół roku od wyborów samorządowych Urząd Miejski w Głogowie Małopolskim był bez wiceburmistrza. Wszystkie obowiązki spadały na głowę ratusza Burmistrza Pawła Baja. Zapewne posiłkował się w tym okresie osobą sekretarza oraz kierownictwa poszczególnych komórek organizacyjnych. Nie był to zapewne okres łatwy , gdyż przez kraj przetoczyła się fala strajków nauczycieli a samorządy musiały się z tym poradzić. Tym bardziej, że to był okres egzaminów i matur. W poprzedniej kadencji „Oświata” należała do zastępcy burmistrza.

Tak więc od 1 maja br. Burmistrz Głogowa Małopolskiego Paweł Baj powołał swojego zastępcę.  Jest nim Piotr Niedziela.

Piotr Niedziela urodził się 2 kwietnia 1978 roku. Jest absolwentem Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Ukończył studia podyplomowe w zakresie Rachunkowości i Finansów na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie. Na podstawie egzaminu zawodowego zdanego przed Komisją Egzaminacyjną Oddziału Podkarpackiego w Rzeszowie Stowarzyszenia Księgowych w Polsce, otrzymał certyfikat księgowego. Od 2004 roku zawodowo związany z administracją skarbową. Do 2014 roku pracował w Dziale Podatku od Towarów i Usług oraz w Dziale Nadzoru nad Urzędami Skarbowymi przy Izbie Administracji Skarbowej w Rzeszowie. Do 2015 roku pełnił funkcję trenera wewnętrznego Krajowej Szkoły Skarbowości z zakresu podatku od towarów i usług. Do 2019 roku pracował w Dziale Egzekucji Administracyjnej Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie – poinformował głogowski Urząd Gminy.

Nowy zastępca burmistrza Głogowa Małopolskiego sprawuje bezpośredni nadzór nad pracą Referatu Ochrony Środowiska, Rolnictwa i Leśnictwa, Referatu Nieruchomości i Gospodarki Komunalnej, Referatu Sportu i Rekreacji, nad geodezją oraz strażą miejską.

źródło: glogow-mlp.pl

Korzystając z okazji, chciałem państwa poinformować, że Burmistrz Głogowa Małopolskiego Paweł Baj podpisał umowę ze starostą rzeszowskim na budowę pięciu odcinków chodników przy drogach powiatowych. Gmina przekaże na ten cel 600 tysięcy złotych. Drugie tyle dołoży starosta. W ramach tej umowy będzie  budowany odcinek chodnika w Wysokiej Głogowskiej w kierunku leśniczówki. Nie jest jeszcze określone na jakiej długości. 

Po uzyskaniu kilku fotografii, chciałem państwa zaciekawić jak zmieniał się Dom Ludowy w Wysokiej Głogowskiej na przestrzeni lat.

Niedługo jak na te czasy, bo zaledwie 9 lat po zakończeniu II Wojny Światowej w roku 1954 zakończono budowę DL w naszej miejscowości. Była to jedna z pierwszych inicjatyw wspieranych przez ówczesne władze komunistyczne inwestycja kulturalna, przy dużym udziale społeczeństwa w ramach tzw. czynów społecznych. Ludność miejscowa inicjowała, pomagała w projektowaniu, zdobywaniu materiałów budowlanych i w dużej mierze udziału w samej budowie, bez żadnej gratyfikacji finansowej.

DL wybudowano głównie z materiałów pochodzących z rozbiórki podworskiej stajni i spichlerza mieszczącej się na terenie dworskim. Obecnie Zespołu Szkół w Wysokiej Głogowskiej. W projekcie zaplanowano dużą salę zebrań z podwyższoną sceną teatralną, oraz inne pomieszczenia. W zamyśle było także by uczniowie szkoły podstawowej mogli korzystać z pomieszczeń do ćwiczeń wychowania fizycznego, występów artystycznych i tanecznych. 

W kolejnych latach budynek był ciągle rozbudowywany i dostosowany do potrzeb społeczeństwa. Dobudowano małą salę taneczną wraz ze zmiana zadaszenia, wygospodarowano pomieszczenie na kuchnię i sanitariaty. Budynek ocieplono. Zarówno budynek Domu ludowego jak i jego otoczenie ciągle zmienia swoje oblicze poprzez nowe budowle (podłoga taneczna, plac zabaw) i remonty. Przez dłuższy okres w budynku mieściła się Biblioteka Publiczna i placówka Urzędu Pocztowego.  Z biegiem lat bywały też placówki handlowe a obecnie znajduje się tam Punkt Apteczny i Gabinet Rehabilitacji. Pomieszczenia są często wynajmowane pod wszelakiego rodzaju imprezy okolicznościowe. Na obecny rok jest planowany dalszy remont ze środków funduszu sołeckiego, tym razem zaplecza kuchni.

Na pierwszym zdjęciu, za plecami uczniów dawne kontury Domu Ludowego.